Geçmiş Şiiri - Sırma Mersin

bu bir doğaçlama yazıdır...

Çocukluğumuzun tavan arasına, sakladığım şeyler gibi...
Özlemi, sevgiyi gizlemiştik;
Karanlığın kuytu köşelerine...
Belkide!
Anıları hatırladıkca, canlanan geçmiş kadar...
Mutluluğu yaşamıştık, yüreğimizde.

Zamanı durdurmuş, sandık!
Oysa; dünyanın zamanı, hiç durmadan devam ediyordu...
Tozlu birkaç sayfadan, yırtılmış siyah beyaz fotoğraflardan başka başka
şeyler çıkıvermişti...

Geçen günlerin içinde, yaşama devam eden hüzün,
Yine ortaya çıktı...
Hüzün,mahkum olmuştu; kadere.
Değişen onca yaşama karşı; kaderle işbirliği yapmıştı...
Virane olmuş; umudun gölgesine takılan hayaller...

Hayaller ise; hep bir başka bahara kalmıştı!
Tıpkı bugün gibi...

8.12.03