abdullah oral Eylülzamanı kitab
Geçmiş
Dayadım sırtımı
Geçmişin penceresine
Dünü seyrediyorum
İçimdeki çocuk fırladı birden dışıma
Başladı yarım kalan oyunları
yeniden oynamaya.
Çocukluk aşkım
Hemen sokulu verirdi yanıma
Başlardık oyunlarımızı yeniden
Oynamaya
O hemşire olurdu ben hasta
Yağmur üşütürken sevdamızı
Onun yüzüne
İnce bir gül yaprağı gibi düşerdi hüzün
Bense bulanır giderdim
Sevda sularında aşkın
Şimdi çamur çarığı yüzlerinde
Son gülüşünü hatırlıyorum da çocukluğumun
İnce kıyım olup yüz binlere bölünüyor yüreğim.
Kayıt Tarihi : 15.4.2006 14:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!