Tenin sınırlarınca ve daimliğince var olan olacaklar,
Silinmiş yitmiş bulutlar,
Bir bakışın dilsizliği kadar bile değil.
Bir yerlere varmak için değildi belki ömürler,
Öksüzdük kovulmuştuk,
En kötüsü olmayandan bile.
Susturamadığım dilimden çok ellerimdi,
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Susturamadığım dilimden çok ellerimdi,
Bir iz bırakmak için değil de, bir anlam iliştirmek için soluğa..
Herkes meşguldü, yetişilmesi gereken lüzumsuzluklar hep vardı
Ve zaman geçmek yerine ömrümüzü kemiriyordu,
Tenin altında adsız bir yeri acıtarak.
Farkındalık yetmiyordu değiştirmeye değişmeye,
Gereklilik kiplerini bilmek ve sıkışmak, gerekli oldurmuyordu.
..bir iç sızısı gibi hayatımıza yapışıyordu her şey..olmayanlarla......en çok da bir anlam iliştirmek soluğa......ne kadar çok tüketiyoruz deül mi nefesimizi..nelerin uğruna......kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta