Geçmez Kış Ayları Şiiri - Hamiş Mustafa

Yine geldi kış ayları
Kararır gider bulutları
Obalara çöker dumanları
Zor olur ayazları
Geçmez kış ayları.

Bitmez olur akşamları
Sert eser rüzğarları
Damlardan sarkar buzları
Yağar sabahlara kadar karları
Geçmez kış ayları.

Yel eser kırar ağaçları
Toplanır ocaklarda yakmak için dalları
Akmaz evin suları
Soğuk olur odaları
Geçmez kış ayları.

Uçmaz kışın kuşları
Çatılarda yaşar baykuşları
Karın vurur yüzlere tozları
İçimizi sızlatır soğukları
Geçmez kış ayları.

Evlerde yanar ocakları
Başlarında oturur yaşlıları
Ellerinde olur maşaları
Ayaklarına giyer ip çorapları
Geçmez kış ayları.

Gök yüzü güneşe hasret
Tipiler olur felaket
Başlar insanlarda hareket
Gönüllerde olur nefret
Geçmez kış ayları.

Kapalı olur yollar
Geçit vermez dağlar
Buz tutar sular
Kalanlara sığınaktır ormanlar
Geçmez kış ayları.

Yuva olur oyukları
Saklanırlar orda kurtları
Havada uçar kartalları
Dinmek bilmez yağmurları
Geçmez kış ayları.

Geceleri görünmez yıldızları
Uzar gider ayları
Bekleriz gelecek yarınları
Gözümüzde tüter ilkbaharları
Geçmez kış ayları.

Mustafa yaşadı kış aylarını
Ağaç kürekle kürürdü damlarını
Sert geçen boranlarını
Açılmaz olan kapılarını
Geçmez kış ayları.