sonra çok çok fazla özlüyorsun
dayanılmaz oluyor yokluğu
anlıyorsun ki ne çok alışkanlık bırakmış sende
günaydın demeden aymıyor günlerin
elin telefona varmıyor
biliyorsun çünkü
gelen hiç bir mesaj ondan olmuyor
sonra çok çok fazla özlüyorsun işte
herşeye göz yumuyorsun da
onsuz gecelere uyuyamıyorsun
yastığa sarılıyorsun,yorgana sarılıyorsun
canım dediklerine sarılıyorsun
hiç biri onun yerini tutmuyor
zerre kadar umursanmıyorsun
özlenmiyorsun
zoruna gidiyor
nefes alamıyorsun
ne yapıyordur şimdi düşüncesi kemiriyor beynini
var mıdır acaba bir sevdiği...?
sen onu düşünmeden bir saniye geçiremezken
o hiç mi anımsamaz acaba gözlerini...?
boğazına bir el yapışıyor,nefes alamıyorsun
göğsüne bir sancı saplanıyor,kımıldayamıyorsun
yutkunsan geçecek sanıyorsun...yanılıyorsun
en kötüsü de o bilmiyor tüm bu çektiklerini
hiç bir şey olmamış gibi yaşıyor
gülüyor,eğleniyor ya
mahfoluyorsun
aldığın nefesi hıçkırıklarınla ısıtıyorsun
biliyorsun ki her yarında biraz daha el
her yarında biraz daha yarısı olmayan gece oluyorsun
ağzına bir türkü dolanıyor,nakaratına bildiğin tüm küfürleri katıyorsun
kurduğun tüm cümlelerin sonunu öznesiz ve devrik olanlarla tamamlıyorsun
öksüz hayalleri evlat ediniyorsun
kimsesizliğin ellerini okşuyorsun
herkes "geçecek" diyor
kimseye "geçmez" diyemiyorsun...
Kayıt Tarihi : 10.12.2015 10:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sensizliğin şiir yanı