Geçmeyim Yıllar Şiiri - İlhan Keskin

Geçmeyin günler geçmeyin daha dünlerdeyim hala
Yeni yürümekteyim hatta düşüp kalkmaktayım
Bir sehpa köşesinde ellerim düşücem korkusunda tutmaktayım
Bak yine kaybettim emziğimse yok
Yine feryat edeceğim yalancı avuntular peşinde
Yalancı emziklerle avunacağım
Durun geçmeyin yıllar hala dünlerdeyim
Doymadım ana kokusuna baba şevkatine
Yarım kaldı salıncakta sallantılarım
Kaydıraktan kayamadım sıra beklemekteyim hala
Naylon topun peşinden koşmaktayım
Dizlerimdeyse yara hala taze
Ve acımakta
Uçurmalar uçurmalıyım gökyüzünün mavisinde
Kuşlara inat süzülürcesine
Kimi çember çevirmeliyim kimi misket oynamalıyım
Sokak aralarında geçerken zillere basmalıyım
Durun yıllar geçmeyin daha yeni başladı yaramazlıklarım
Bir terlik vurulmasından kaçmalıyım
Ve yinede komşunun dut ağacına dalmalıyım
Ayvalar koparıp ağaçlara tırmanmalıyım
Hatta en tepelerinde olmalıyım dallarının
Bak yine cam kırdım eve korkularımla gidiyorum
Karşımda annem komşu şikayetinde beslenmiş öfkesiyle
Bar bar bağırmakta
Akşam korkularım başlamadan yatmalıyım
Geçmeyin günler geçmeyin yıllar daha dünlerdeyim