Geçmeyene Ağıt Şiiri - Devrim Tülay

Mahzun bir günü daha yükleniyor, ömür denen kanbur
İkindi aldı sermayesini
Akşam yine yorgun düşecek besbelli
Hiçbir şeysiz, herşeymiş gibi ağır

Beyhude…

Selamsız bir yiğidin ayak seslerine kesilir
Uykunun beşiğinde, mahmur gözler
İnce ince dalgalanır perçem, pencere önlerinde telaş
Gelen sandığın söyle, kaldı mı hiç arkadaş

Geçmeyene ağıt…

Kirpiklerime sığıntı kara bir bulut
Fırtınaya fırsat kollamakta
Tenimi oyuyor üzerine bırakılan tüy
Ufacık bir meltemin yardımıyla
Can ruha dar geliyor

…

Bu hal, hal değil diyor akıl
Toparlan!
Tembel bir köle gibi ayak sürüyor gönül
Tüm azalar esrik, yalpalanıyor

Reva…

Adı konmamış günahın, diyeti bu ateş
Şekva yakışmaz
Henüz yolun başı, rıza vardı yangına
Ne gelirse O’ndan
Amenna…
Ölüme yüksünmek ar geliyor

Devrim Tülay
24. Nisan 2012