Evlat acısı: Etrafı dört duvarla çevrili, kapısı, penceresi olmayan içi ateşle dolu bir odada cayır cayır yanmaktır.
Ayaklarınız yerden kesilir. Evladınızın hayalinden başka bir yere sığdıramazsınız kendinizi. Ne yer sizindir ne gök.
Asla normal davranamazsınız. Çünkü kendinizde değilsinizdir.
Normal haliyle, oturuşundan, kalkışından, ne konuştuğundan haberi olmayan tek pencereli insanlar, sizi yargılamaya kalkarlar... Bu insanların en fazla sahip oldukları şey hadsizlikleri...
İyi insanlar olmasa, insanlardan kusa kusa nefret ederdim!..
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta