Geçmek Bilmiyor Günler Şiiri - Tunahan Ş ...

Geçmek bilmiyor günler, kavuşma hasretiyle yanıyor gönül en derinden,
Dağları aşıp gelsem ne olur, rüzgar mı karşı çıkar sevdaya fırtınamı?
Hangi nehrin fısıltısıyla süzülsem gökyüzüne nereye baksam karşımdasın, yoksa gitmesem mi hiç bir yere?
Gökkuşakları süzülür enginlere koşar dururum peşinden ama sanki hiç ulaşamam meskenine.

Gözlerinde bir okyanus gördüm çıktım yolculuklara,
Boğsa bile nedir ki şeref olur bana aslında, saatlerce bekler durur yürek günleri kovalar bir de bakmışım yılar geçse de.
Sanki hiç vazgeçmeyecek yürek artacak sevgisi sonunda, buluşma olmasa da tende gözler yetecek.
Mesafeler uzak ama kalpler yakın olsa da tüm kasvet bitecek beyitler esecek rüzgarla beraber.

Sana aşkını hiç bir zaman tam anlamıyla tarif edemeyecek, kalemler ve kağıtlar yetmeyecek sana,
Hücreler işlevsiz kalacak bir yudum suya, hasret kalacak bir tek gözyaşına bulutlar, bize hayal senin yerindir onlar bizi de oraya çıkarsan ne olur sonumuz ancak ölüm olur.
Kalbe sevda gerek ölüm asla eğer ölmek güzelse senle olur aslında ya da seni görebilmek kadar güzel göz Yaratan’a şükreder dururuz biz.
Kalbin gözlerine yansır işte o zaman erir dağın üzerinde buzul deniz, ihtişamla bakar güneş batmak bilmez asla çiçek bahçeleri bir ressamın fırçası endamıyla sürer boyayı,
O gerçek ama ruhta yaralar kanar durur çaresi kanatlarında.

22 Şubat 2014