Geçmek Bilmeyen Şiiri - Emre Korkmaz 2

Beni sen geçiyorken yalnızlık
Sen varken birlikteliğe, yetişemedik
Şimdi içime dökülüyor
O alışılmadık kırmızı
Renk değiştiriyor karanlığa
Aşkın tadı acı, acı...
Evrim geçiriyor mısralar, şiirler
Ve bir bütün cümleler,
Alacakaranlık bile bir farklılaşıyor artık
Yıldızlar öyle sık sıkta dökülmüyor üzerime
Zaman oyun oynuyor kendinle
Üzerinde durduklarımız büyük bir budalalık
Kum saatindeki her kum tanesi
Düşerken peşin sıra ardından geleni
Öteye düşeni kovalar gibi
Durağan ya da hareketli bir çok şey
Büyük bir mekanizma
Şu zaman denen kavrama geri dönersek
Hadi dönelim ona
Benimle oyun oynarcasına
Bana biraz seni anımsatıyor her nedense
Aynı içimdeki benden kaçan gibi
İçimdeki öteye koşan binlerce sen tanesi
Göz bebeği tanesi
Sadece bir tanesi
Bekletme beni çok zor sen tanesi

Evet, böyle...
Bir saat daha sür;
Gecemin, ilerleyen saatlerine...