Geçmedi Benim Şiiri - İbrahim Çiçek

Bir ceylan görmüştüm, düştüm peşine
Bu dünyada rastlamadım eşine
Vuruldum sadece o gülüşüne
Gönlüme hiç gücüm yetmedi benim.

Tarihte görmedim böyle hikâye,
Aradım aradım vardım o köye
Cemali benzerdi güneşe, aya
Gönlüme hiç gücüm yetmedi benim.

Yandım yandım Kerem gibi tutuştum,
Mecnun gibi nice dağları aştım
İlahi kudretten bir bade içtim
Gönlüme hiç gücüm yetmedi benim.

Nice güller gördüm, bu başka güldür
Hançer vur sineme bir kere öldür
Mevla’m nasip eyle, yüzümü güldür
Gönlüme hiç gücüm yetmedi benim.

İbrahim der kara kara düşündüm,
Bazen yandım, bazen dondum üşüdüm
Bağrımdaki sır yarayı kaşıdım
Gönlüme hiç sözüm geçmedi benim.