Yaradan Mevlâ’ya kara yüzlerim
Benim ibadetim var deyip geçme.
Karanlıklar çöker görmez gözlerin
Allah’ın nuruna fer deyip geçme.
Âşıkların yüreğini kavuran
Yağan karı lapa lapa savuran
Ebrehe’nın ordusunu deviren
Ebabil kuşuna kuş deyip geçme.
Musa peygamber Tûr’da dolaşır
Bin bir kelâm ile Hak’ka ulaşır
Kireç ocağında inler ağlaşır
Cansız sandığına taş deyip geçme.
Bir gün gelir çevre yanın sarılır
Yıldızlar dökülür gökler yarılır
Cennet Cehennem burda kurulur
Bu dünya fanidir boş deyip geçme.
O’nun varlığına etme gümanı
İsyan etmedikçe almaz imanı
Dağların üstüne çöken dumanı
Onun gam haline sis deyip geçme.
Evveli âhiri Allah’a yolum
Ne vâki eylerse öyledir sonum
Belki de eli boş ednâ bir kulum
Âciz Sebilî’yi hor görüp geçme.
Kayıt Tarihi : 21.12.2016 21:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!