Geçkin Şiiri - Sedat Hünker

O sevda yıllardır gönül selimi
Durdurur kırk yılık felçli kalp geçkin
Dünyamın içinde çıkan yelimi
Susturur kırk yıllık meftayı geçkin

Her körlük doldurur iki gözümü
Hazanın ötesi solar özümü
Yüreğim denende bütün közümü
Söndürür kırk yıllık küllümkar geçkin

Yüzünü koyandır görsem her kimi
Gönlüme geçirtir kupkuru çimi
Ömrümün içinde her mevsimimi
Tüketir kırk yıllık yorgunu geçkin

Bir güneş misali yakıp kavurmam
Yıldızlar ile bir parlayıp durmam
Mehtabı geçkince bir yere vurmam
Karartır kırk yıllık zindanı geçkin

Gönül denizimi durultur azan
Yapar ferhatla bir dağları kazan
Alnımın içine yazgılar yazan
Her biri kırk yıllık kara baht geçkin

Kar ile yağmurla aynı yağımı
Dünyamın içinde yanar dağımı
şelale misali akıp çağımı
Bitendir kırk yıllık hayali geçkin

Şimşekler ile bir yanıp çakımı
Bütün çeşmeleri geçkin akımı
Yürek ateşimle sular yakımı
Yitendir kırk yıllık yalanı geçkin

Bir kumru misali uçup ta gitmem
Mevsimler ile bir başlayıp bitmem
Geceler gündüzler yaşayıp yitmem
Solandır kırk yıllık hazanı geçkin

Ne aşklar yaşadım ölümsüz olan
Gönlümde gülden tez açıp geç solan
Her aşk aşk geçkindi gönlüme dolan
Tek sende dellenmem olmayan geçkin
Sedat hünkar