Geçiyorum karanlığın içinden...
Gözlerim nemli, yüreğim buruk...
Gözün görmediğini gönlün gördüğü saatteyim...
Bir 'ahhhh' çekiyorum derinden...
Milyonların içinde bir ben varım bir de karanlık...
Aile, akraba, dost hepsinden ayrı yapayalnız...
Doğru olduğundan yalnız...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta