Geçiyor Şiiri - Harun Ertaş

Geçiyor, geçiyor vaatlerden saatler
Dönüyor, dönüyor hiç vazgeçmeden
Benim içimde bir uhde
Senli bir meselem yok

Duvarlara adını kazdım
Verecek alacakta hesabım yok
Bu can bir dallarında yandı
Yanında da yaprak açıyor

Seviyor hala hala seviyor,
Önümde bak yüzü gülüyor
Bir kanadımda bin tüyü
O bana giysi oluyor

Direniyor, sapa sağlam direniyor
Taş olsa durmazdı yerinden de
O bir benimle bir sevgimle duruyor
Canlanıyor ah bir sevgimde sadece

Dönüyor, dönüyor kendi çapımda
Teninde sanki kanım geçiyor
Bir baktığım vakitte
Hala gözleriyle beni kesiyor