Geçit Şiiri - Osman Bahadir Odabas

Sorsan en müjdeli melek
Güya ellerinde iyi haber
Sevinmeye alışık değildik
Ruhumuz melankolik

Düştük alışkınız
Bir nevi hep yalnızız
Lakin yüzümüz ak açık
Bahtımız kara gönüller ayrık

Ne güzel köprü bağlıyor yolu
Kuzeyden son sürat sürdük motoru
Maviliklere varmadı sonu
İşte tam da bu aşk-ı memnu

Elinde çekiç kesiyor taşı
Meze ediyor duyguları
Milenyum sanatçısı
Bakıyor alaysı

Kalkma vakti baş yukarı
Bizim denizler hep denizyıldızı
Bastıysa şimdi yatağımızı tahtakuruları
Kurarız kenarına ıslak kumsala paşaçadırı

Yangınımız yetiyor kibrit ateşi
Yüreğimiz aydınlatıyor geceleri
Çiçek mi yok sevene toplarız laleri
Bir bakarsın muhabbeteyiz ayaküzeri

Okuma bana maval
Al önünde işte keman çal
Ne hacet müziğin ritmine meal
Gözleri keskin uçuyor işte asi kartal

Yok kitabımızda pes edip kaçmak
Sevdamız şiir derdimiz yazmak
Kesiyorsunuz sayfaları eller bıçak
Alışkınız biz hayatımız olmuş batak

Tuğla üstü kiremit sarıyor bacayı termit
Bitmiyor oyunlar kuruyor tuzak envaiçeşit
Bizim tarlamız bereketli kelimelerimiz mümbit
Kullanmıyoruz da nokta her daim buluruz geçit