Geçişler Boşuna Değildir

Kırlara gelmiş duygu seliydim
Dönüp dolaşıp denize ulaştım
Uçsuz bucaksızlığa bulaştım
Soğuk bir hara bırakılıp yakıldım
Küllerimi hisardan sığınak yaptım
Kaçıp içime saklandım, saplandım
Aşkı, kire pise bulaştırmamalıydım
Tabancamı alnıma doğrulttum
Nefsime değil secdeye eğildim
En sevgilinin aşkına yol aldım
Bu nasıl bir hazdı aman Allah'ım!
Hardan teknesinde yoğruldum
Ben olmaya gönüllü yoğruldum
Dünyanın en zenginlerindendim
Çünkü manaya talip olmuştum
Kanat açarak martılara karıştım.

Kırlardan gelmiş bir yolcuydum
Acılarımı hep vapurlara taşıttım
İstanbul'u dert arkadaşım yaptım
Göğsümde ağır bir taş taşıdım
Bu taşı kalbime ben bırakmadım
Bilinçsizliğin kurbanlarındanım
Sadece taş değildi, bir de duvarım
Alıp balyozu taşı göğsümden kırdım
Alıp balyozu duvarı yerle bir yaptım
Taşını duvarını önüne duvar yaptım
Aramıza duvardan bir sınır çizdim
Bütün yaptıklarına bir ceza kestim
Kendi kafesine atıp mahkum ettim
Ben kimsenin gardiyanı değildim
Gardiyanlığı da duvarlarına verdim
Sınırı geçmeye çalışırsa vururum!..

Ben kendi özgürlüğünde bir kuşum
Kendi halinde giden bir yolcuydum
Bir taşıt indi birden, içine konuldum
Ben yine hardan tekneye konuldum
Mübarek ayda konuldum, yoğruldum
Ben hep manaya yanıp tutuştum
En en sevgiliyle sohbete koyuldum
Sorular sordum, bir de suçlu muydum?
Hardan teknede, bir de tuza basıldım
Yandım kavruldum, çöllere bırakıldım
Küllerimden hisar yapmaktaydım
İçi dışı bahardan baharlı, dallı budaklı
Ben içimde, ben içinde çok mutluyum
Hiç olmadığım kadar huzurluyum
Bu şehri en sevgiliye emanet ettim
Zaman ne getirecek bekleyip bilelim...