Geçiş Şiiri - Melik Yanar

Zamanın birbirine karıştığı zamanlar vardır,
Çocukların annelerine küstüğü
Hiçbir takvim yaprağında tutulmamış saatler.
Hiçbir şey hatırlanmaz,
Hiç kimse umursanmaz.
Yitik bellekler çökmüştür asra
Yüzyılın ayıbı sanki,
Unutulmak için yaşanılmış
Unutulmak için yaşanmış
Bir anıdan doğar gibi,
Ezgilerin notasından
Vurur tam içerden.
Delip geçemez tamamen
Hatırlatır bir şeyleri,
Hatırlatmak için uyanır gece yarılarından.
Güneş batar
Lambalar kapatılır
Yapraklar açar
Çiçekler de elbette,
Elini bile uzatır koparırsın bir acını dalından
Okşarsın hatta kelebeği kozasında.
Siliniverir gülüşün ansızın
Ardından
Oyuncağı alınmış çocukluklar doğar,
Yarım kalır gülümseyişin
Körebe oyunlarında terkedilmiş gibi.
Henüz yeni taşındığın evinin yolunu kaybeder gibi.
Bir daha hiç dönmeyeceğin ülkelerinle vedalaşır gibi.
Hiç okunmayacak kitaplarını okşar gibi.
Bir daha ağlarsın
Yasaklanırsın,
Tek bir kişi tarafından tanınmazken üstelik.
Açığa çıkmıştır bütün kalp sancıların hüzün sorgularında,
Ve Olay mahallinde parmak izlerin.
Dokunduğun yerde anı bırakmaktan yargılanmışsın.
Bir sevdanın önsözünde adın bile anılmış
Hikayeni çalmış birileri.
Birlikte içilen çayın bardaklarından geçip gitmiş biri
Kuşların geçişini seyre daldığın anın sabahında.