Geçiş Şiiri - Mehmet Ertuğrul

Düşünceme dostlarım bile değer vermezken
Çekinmem, gerçekleri yazar yazar geçerim.
İman güneşi batar, ülkü gülüm solarken
Küfürün bağlarını bozar bozar geçerim.

Memleketimi etten duvarla ördüğümde,
Düşman dahi bilmişti; bu sevgi kördüğümde.
Bayrağımı kirleten bir leke gördüğümde
Etrafı yakıp-yıkıp tozar tozar geçerim.

Yarı yolda kalırım deli-dolu çağımda,
Kurtta soy mu kesilmiş? Çakal pusmuş dağımda,
Çökmüşüm dizim yerde, yumruğum şakağımda;
Cinnetin sınırını azar azar geçerim.

Açık sözlülük değil; fesatlıkta sakınca,
Aklınla hareket et, hemen kapılma hınca.
Mertçe haykırmayıp ta, içten hesap yapınca
Kendi kuyumu kendim kazar kazar geçerim.

Yarınlar seslenirken kurtuluş için düne,
Şehadeti tadacak yavuz huylular gene.
Çevrilince namlular Türk adının üstüne;
Kurşunları bahtıma dizer dizer geçerim.