Bulanık sel suyu gibi
İçimin uçurumlarından
Geçip gitti
Öfke kustu sol yanım
Umudun ırmakları taştı
Kilit vurdum arzulara
Aradım aradım asırlarca
Güzel yosma kahbe aşkı
Gecenin sinsi karanlığında
İçti acıyı sarhoş yanım
Ustura gibi keskin
Biriken hıncım sana
Şimdi
Rüzgar şarkısını söyler
Orman çiçeği teninde
Sevdiklerin vefasız çıkmış
Sevenlerin taparken sana
Keder bilmezdin eskiden
Kader yazgıyı tanımazdın
Yasaksın şimdi sen bana
Ne ellerin ellerimde
Ne gözlerim gözlerimde
Deli divanendim seneler önce
Kucaklamak varmış sımsıkı
Okul yolunda acemice
Hangi sevgili
Senin kadar duyarsız oldu
Hangi sevgili
Benim kadar çaresiz kaldı
Hangi ayrılık
Bukadar acmasız bekasızdı
Hangi taş yürek
Benim kadar sana yandı şimdi
Topla umudu vur omuzuna
Yükü ağır gelmesin
Yükü ağır gelmesin sana
Kayıt Tarihi : 23.12.2022 22:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nereden geldiğimizin hiçbir anlamı yok.
Hepimiz anlaşılmak için o kadar çaresiziz ki, anlayışlı olmayı unutuyoruz.
Ey gönül, seni de beni de yormuş bu dünya.
Nereye gittiğimiz ve oraya ulaşmak için yaptıklarımız bize kim olduğumuzu söyler.
Şeytanın, iyi işlere dönmene, söylenen nasihatleri dinlemene engel olduğunu bil.
Selam, ehlinedir.
Ey garib gönül edepli ol, siyahla olduğunda beyazı unutma!..
Yüreğinize sağlık enderin sevgi ve muhabbetlerimle hoşça bakınız zatınıza efendim
TÜM YORUMLAR (1)