İstanbul’u düşün geçip gitmeden
dağında taşında kurban dolunca
hıçkırığından çok zehir etmeden
geceden ağlayan çaban solunca
melekler kahrolur uçarak kaçar
göklerde yağanla kelebek açar
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var