Geçip Giden Yılların Ardından

Hangi günahım sebep oldu gidişine
Hangi çaresizliğin seni benden kopardı
Ve içime hüznünü kattı
Hangi mavi güneşe tutulduğu bir anda
Kararıp duman rengine büründü
Hangi bozguncu yürek senin gibi
Yaşam sevdası bir çınarın köklerini kopardı
Beni dertten dertlere kederden kederlere saldı
Hangi zaman bizi yalanladı
Hangi işin telaşa kapıldı da
Aldın başını gittin
Ve kaçtı saat gittiğinde
Kim bilir neler yaşadın bensiz
Gidişine dayanır mı bu yürek
Şöyle geçip giden yıllara uzanıp
Gözlerinin önüne getiremedin mi yaşadıklarımızı
Bu kadar kolay mıydı ayrılık
Bu kadar kolay mıydı her şeyi bırakıp çekip gitmek
Anılarınla dolu kemirgen bir hüzün bıraktın arkanda
Ne yana baksam sen varsın
Bu şehir sensiz yaşanmıyor
Hem gidecek bir yerim de yok
Sen böyle içimde varken
Kiminle dertleşirim ben
Kim senden daha iyi anlar beni
Kim beni sarar kollarına hasretlere inat
Senden bir tane daha yok bu alemde
Ben senin devrimci sabahlarına ışık saçan bir güneştim
Yüzünde solmuş çiçekleri ben yeşerttim
Kimi zaman somurtkanlığın olduğumda
Dünya başıma yıkılırdı benim
İşte böyle etle tırnak olduğumuz şu zamanda gitmen
Dostluğumuzun çok acı bir sonucu
Bir sonraki yaz yokluğunun sıcaklığı kavurur beni
Özlemler depreşir ruhumda,yüreğim titrer,ağlayasım gelir
Bir başına kalmışlığımın sancısıyla
Hele bir de gözlerim seni ararsa
Yüreğim yokluğunu hissederse vah halime benim
Olmazlar gelir başıma
Yaşamam üzerine laf söz söylenir
Yorgun düşerim kavgalarda
İsyan ederim yalnızlığımın en derin sancısında
Aklım kaçar bir yarım adam olurum
Adam bellemezler beni çilem olur yokluğun
Senden gayrı her şey yalan bu dünyada
Tek gerçek sensin,tek insan sensin
Sevdamsın sen benim,inancımsın,bilincimsin
Aydığınlığımsın,toz bulut olmuş hayellerimsin Aklımın,kalbimin bir köşesinde
Kendine baş köşede yer edinmiş en kutsal sevgilerdensin
Gittiğin yerlerde beni unutma emi
Mustafa öğretmenime!