Gençliğim geçiyor binmiş trene
El ediyorum, beni görmese de
Oyun bozanlık yok, sözümün eriyim
Geçip giden, gençliğimin eseriyim
Orta yaşta olmanın, huzuru içimde
Çocuklar boy boy dolanır peşimde
Saçlarımda ki ak’lar önüme düşse de
Olgunlaşan benim, çocuklar gülse de
“Yaş” diyorum, kemale ermeden
bu dünyadan, alıp başımı gitmeden
kamil insan olmalıyım en derinden
çenem çekilip, suyum dökülmeden
13.07.2006
Ali VarolKayıt Tarihi : 13.7.2006 20:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Varol](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/13/gecip-giden-gencligimin-eseriyim.jpg)
bu dünyadan, alıp başımı gitmeden
kamil insan olmalıyım en derinden
çenem çekilip, suyum dökülmeden
Amiiin!..
Mürsel Adıgüzel
Tanrı kitabında,
'Ey resulum. Seni yetim bulup yetiştirmedik mi. Sana nimetler verdik mi. Hatırla o anı ki, sen saşırmış bir vaziyette idin. İlim nedir bilmezdin. Sana kitabı (zikri-ilmi) verdik.'
'Sen gecenin birazında kalk. Sana gönderilen ilimden ağır ağır oku ve Rabbine şükret'
istesekte istemesekte gecip gidiyor Yillar
TÜM YORUMLAR (4)