Bir Bulut Şiiri - Kürşat Sungur

Mışıl mışıl uyuruz
Uzun sürmez geceler
Ve masallardan çıkıp
Gelir, yedi cüceler

Aydınlanır her sabah
Güneşle yeryüzümüz
Tazelenir umutlar
Söylenirken türkümüz

Kasveti içimizden
Söküp atan sesleri
Cıvıl cıvıl kuşların
Kırılır kafesleri

Dağların tepesinden
Çıkıp gelen ırmaklar
Gürül gürül akarken
Kurulur salıncaklar

Küçük arkadaşlarım
Oynamaya çağırır
Sokakta eskiciler
Avaz avaz bağırır

Çizgi film kuşağı
Ve biraz kurabiye
Herkesin sağ olması
Bu en güzel hediye

Hiç geçmese böylece
Kalsa zaman dilimi
Küçük arkadaşlarım
Bırakmasa elimi

Gölgesinde babamın
Kalsam böyle güvende
Çocukluğun rengini
Soldurmadan içimde

Ve irkildim aniden
Bu toz pembe rüyadan
Hiç yaşanmamış yada
Bin yıl geçmiş aradan

Yinede huzurunu
Anımsadım ve güldüm
Ne güzeldi çocukluk
Özlem duyup üzüldüm

Gökyüzünden usulca
Geçip giden bir bulut
Benim çocukluğumdur
İçinde binbir umut