Geçip Giden Şiiri - Hamza Süngü

Yapıp ettiklerim aha sayılı
Bildiğim her âna çile yayılı
Yaşımın tamamı Otuz beş yılı
Teşbihe vurursan yel gibi geçti

Durmadım sürekli Leylâ'yı andım
Kuru ekmeğimi kahıra bandım
Yabana baktıkça yârenim sandım
Selamsız sabahsız el gibi geçti

Rahmeti umarken seneler boyu
Kurudu bahçemin muhabbet suyu
Kıvamı Balçıktan çamurdan koyu
Bendleri yıkan o sel gibi geçti

Sabırı yutkundum acıyı yedim
Zahmetin ardına hep rahmet dedim
Kıyamda durdum da içte titredim
Gönüle gerilmiş tel gibi geçti

Ne yollar yürüdük ne menzil aştık
hem yola, yolcuya şaşırdık şaştık
Özümüz dost idi, dışla savaştık
Suretten mânaya gel gibi geçti