Geçip Giden Şiiri - Batıkan Kaymaz

Geçip giden zaman değil üzerimize örtülen tül
Sevda çocukluğumuz kadar geri gelmeyecek bir imkansızlık
Yüreklerimiz kılıçımızın hiç kalkmayacağı savaş alanı
Her yıl aynı gün aynı saat
Düştüğümüz gökyüzünde kara giyiyor yıldızlar
Bir ayrılık sancısından doğuyor güneş artık beraber olmadığımız odamıza
Dur bir dakika
İsrafil mi üfledi sura?
Yoksa her gidiş bu kadar ağır bir cınlama mı kulaklarımızda
Her çarpıntı biraz kafein biraz uykusuzluk değil de
Anıldığın her an
Kalbim adına mı bağlantılı yoksa
Anlamı yok oysa elimde kalan ellerin değil, eskimiş çokça hatıra
Onlarda merhem yerine tuz yaralarımıza
Geçip giden süvariler değil ikimiz ayrı yollara
Hiç yenilmemiştik oysa öylece çekip gitmeyi seçtik bakmadan arkamıza
Her yıl aynı gün aynı saat
Ağıtlar ve dumanlar yükseliyor eski kasabamızda
Bir haberci geliyor söver gibi suratımıza
-Tekrarı yaşanmayacak ömür boyu son güzellikti kalan dünyanınızda
Dur bir dakika
Azrail mi geldi kapımıza
Yoksa ölüm hep hafif miydi sensizliğin yanında
Her nefessiz kalış her soğukluk biraz intihar biraz morg değil de
Yavaş yavaş yüzünün silinmesimiydi aklımdan
Anlamı çok oysa nasıl yaşanır sensiz biraz daha?
Geçip giden sen değilsin büsbütün benim anla, kalanı boş bir safsata