Gün geçtikçe,
Sıkıntıları görmüyormuşsun.
Kanayan yaralar insanı
Öldürmüyormuş, anlıyorsun..
Bir sakinlik çöküyor derinden
Gayret etmek için çırpınmıyormuşsun
Ansızın kapanan ışıklardan
Artık ürkmüyormuşsun..
Bir anda çekip gidenlerden
Nedensizce medet ummuyormuşsun
Bir sabah uyanıp bakınca gökyüzünün aslında
Biraz sarı biraz mavi biraz sen biraz da soluk
Biraz siyah biraz beyaz bir ağızdan bunu söylüyormuşuz..
Adı gerçek değil sadece umut..
Olmuyor görüyorsun ama unut..
Kayıt Tarihi : 23.1.2019 17:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cihan Tarık Acandeğir 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/23/gecince-gunler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!