Geçin Yazına Güz Şiiri - Ozan Efe

bağırdı gidenin arkasından dur
gelirim yanına başından kovma
topukların nasır taşından ovma
çağırdı nedeni erkenden kudur

sevdalar büyütür yıldızlı gecem
anında durursun ömür coşunca
sıcaktan kurursun çöle koşunca
çığlıktır çığlıktan yaldızlı hecem

boşuna pişmansın ölüme yakın
yeninden dökülür ardın ardına
ciğerden sökülür ardıç pardına
yalnızlığında da zaman bırakın

dudağından çıkar senli dizeler
pespembe düşleri sıralarsanız
morcum gülüşleri karalarsanız
odağından kapar seni gözeler

ozan efem hüznü paylaşılırsa
deminde balını dosta sunarsın
arınırsın akça misçe yunarsın
geçin yazına güz dağ aşılırsa

010112beşiktaş