Geciktim Şiiri - Ali Fırat Akdemir

Şehrimden şehrine sevgilerle...
Sevgilim ben gidişini kabullenemedim...
Öncelikle bunu bilmeni isterim.
Burada mevsim kış,
soğuk bastırdı..
Oraları bilmem, ama ben hava soğuk olmasına rağmen montsuz dolaşıyorum.
Niye dersen bildiğin gibi memleketim gibi fakirim.
Ayrıca biraz sadist ve biraz mazoşistim.
Görsen sigaralara nasıl eziyet çektirdiğimi şaşarsın!
Ufaktan anlatmak gerekirse en önce yakıyorum sigaramın bi ucunu ve bitirene kadar içiyorum.
Ama yinede iyi anlaşıyoruz onunla..
En nihayetinde ikimiz de sadist ve mazoşist değil miyiz? ?
Neyse geçelim bu konuları...
Geçenlerde sana benzeyen birini gördüm.
Onun da yanında biri vardı.
Görseydin beni korkardın, deliye dönmüştüm!
Tam yöneldim yanında ki erkeğe, kesinkes kesindim...
Kıskançlıktan gelip dövecektim.
Arkadaşlarım zor tuttu beni.
Biraz nefes kesintisi, göz kararması ve vücut boşalımı...
Düştüm bayıldım.
Biraz su, biraz kolanya beş dakika geçmedi ayıldım.
En ilginç olanı ise, yanı başımda olan kalabalıkta sana benzettiğim kız duruyordu.
Gördüm hafif gülümsedim.
Millet bu deli demiştir içten içe...
Orası kesin.
Söz konusu sen olunca bişeyler oluyor bana...
Mesela ne zaman seni düşünsem garip bir titreme oluşuyor bende.
Bilmem ne içindir?
Sence ben sana aşık mı oldum?
Bence olmadım...
Ben sana aşık olsaydım;
Seni düşünmezdim,
heyecanlanmazdım,
resimlerine bakmazdım,
gidişine ağlamazdım ve seni gördüğümde mutlu olmazdım.
Yok ya kesinlikle ben sana şık değilim.
Neysse geçelim beni....
Sen nasılsın oralarda?
Hiç haberim yok senden.
Üzgün müsün mutlu mu?
Umarım mutlusun.
Çünkü edindiğim tecrübelere göre bir çiftin, biri üzgün ise diğeri mutludur.
Ben bizim üzüntüleri sahiplendim yani üzgün olan benim.
Sen ise mutlusundur değilsen de olmalısın.
Bu arada geceler uzun oluyor, havalar ise soğuk.
Uzun giyin, montsuz gezme..
Üşütürsün sonra bak! demedi deme.
Mevsim battaniye değil, mevsiz yorgan mevsimi.
Yorganı iyi ört.
Vurdumduymazsın sen, sağlığını hiç düşünmezsin.
Ama lütfen yap bunu.
Ciğerimdeki soruna gelince...
Son kontroller de temiz çıktı.
Bilmem üzülsem mi sevinsem mi?
Annem artık bahanem kalmadığı için istediğim yemekleri yapmıyor!
Oysa ki önce ne isteseydim yapardı.
Anlayacağın sevgilim...
Annem de büyüdü.
Bazen her sevgiden şüpheliyim.
Kimse eskisi gibi sevmiyor beni.
Mahalledeki çocuklar, akrabalar ve yeğenlerim.
Neymiş efendim ben büyümüşüm de beni aralararına almıyorlarmış.
Keratalara bak!
Asıl ben onlarlarla oynamıyorum ve onlara küsüm..
Halbu ki en yavaş büyüyen ve en sonra büyüyen bendim.
En sonra uyuyan ve en sonra uyanan da ben.
Neyse geçelim bu konuları...
Anlatıp keyfimizi kaçırmak istemem.
Geçenlerde çok büyük kalbimi kırdılar.
Üzülmedim...
Aksine çok sevindim.
İnsan olduğumu ve benim de bir kalbimin varlığını fark ettim.
Yeni olan kendimi çok sonradan buldum.
Sen gittikten sonra çok değişti hayatım.
Öyle bir değiştirdim ki hayatımı, gecemin rengi
mavi, bulut ve güneşli...
gündüzümün rengi ise
ay, kara ve yıldızlı yaptım.
Sigaram yanık, çakmağım farklı, çayım ise hep taze..
Bu gidişattan hoşlanmayıp arkadaşlarımı bile değiştirdim.
Anlayacağın dünyamı hepten değiştirdim.
Saat gecenin dokuzu gecemin güneşi yaktı gözlerimi.
Uykum geliyor.
Uyumalıyım.
Ve unutmadan...
Lütfen kendime gel.
Bir gün rüyama değil de, gözümün önüne gel.
Hayal olup gelme de, gerçek olup gel.
Her şeyi bırak yanıma gel.
Hep gel.
Bazen gel.
İllaki gel.
Ne yap ne et gel!

Özlemimden vatanına sevgilerle..