Gecikti Gülüşlerimiz Şiiri - Türkan Sevinç

Yol yokuş...
yokuşlar sonsuz...
sonunu göremediğin,
sonunu bilemediğin,
gittikçe uzayan bir yokuş.
hangi noktasındayım zamanın bilemiyorum.
unutuluyor en güzel ezginin sözleri.
ve çoçukça geçiyor özlemelerim
yaşayamadığım sevmelere sayıyorum
bu çocuksu günlerimi! ...
zaten bir çocuk yüreği nasıl anlam verebilirdiki talan olmuş bir kente!
soluğunu kestiler heyecanlarımızın!
ve gecikti gülüşlerimiz...
acil gönderilmesi gereken bir mektupta
eksik birer pulduk işte!
ve yitip gittik öylece...