Gecikmiş Vefalar

Söylenmemiş
En güzel sözleri biriktiriyorum sana
Yaşanmamış en güzel zamanları
Sana yaşıyorum içimde
Sana çoğalıyorum günlerimde
Sana çoğaldıkça
Azalıyorum kendime
Kendime azalmaların içinde
Buruk bir sevgi yaşatıyorum sana
Öksüz bir sevgi bu
Elinden tutmadın ki bir kere

Bir kez olsun elinden tutsaydın
Bir kez olsun içime girip yaşasaydın beni
Görseydin yüreğimdeki
Kırık dökük hüzünleri
Böyle yapmazdın belki

Bir kaçağım şimdi Ankara’da
Yalnızım kalabalıklar ortasında
Bir rüzgarın önünde
Katmışım duyguları birbirine
Sürükleniyorum ölüme

Ah bir görsem seni
Başımı koysam dizlerine
Uyusam, uyanmasam günlerce
Kış uğramasa ömrüme
Seni sarabilsem...
...

Sana bir gün bu şiirler gelir
Okursun,
İçinde bir şey kırılır
Kan kırmızı bir gül düşer yere
Kaybolur gidersin her şiirde

Okumaktan korkarsın bir daha
Gecikmiş vefaların kaygısı ile
Belki adını
Adımın altına yazarsın
Kim bilir
Belki dağılır sis
Güneş güler bulutlar arasından
Isıtır belki
Yağmurdan çürümüş bedenimi
Sende seversin,
Belki de beni...

Sen istemesen de, ben
Her kasımda
İsyan gibi düşerim peşine
Uçarım ateşler üzerinden
Omzumdan inen meleğe
Yağmurlar bile söndüremez o zaman beni
Kara kış üşütemez bedenimi
Dağlanır yaralarım belki
Görünce seni...

2003