Umudu cebimde unuttuğum bir akşam
sınırları içime çekerek
adı kimlikten düşmüş bir kentte
seni bıraktım
hikâye çoktan içeri kapandı
kapının dili yok
tetiğin sesi ise
herkesin bildiği bir suskunluk
hakikate yaslanan
temiz cümleler kuruyordun
hiçbirine inanmadım
yaşadığın yer
benden sonra kapatıldı
şimdi benden de yoksulsun
aklın çatırdıyor
hayatın burguları çözülüyor
saatler yanlış zamanı gösteriyor
manşetler süslü bir kararla
ölümü kibarlaştırırken
sen karanlığın arka sokağında
kendi ilanını okuyorsun
çığlık, uğultu, kalabalık
hepsi geçiyor içinden
sevda dediğin artık
Benim için geride bıraktığımdır.
Kayıt Tarihi : 25.12.2025 11:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!