Geceyle Sohbet Şiiri - Mevlüt Eşgünoğlu

GECEYLE SOHBET
Sohbet ettim uykusuz tek başıma geceyle
Bir gece neler söyler şairin kalemine
Mısra sözcükle olur sözcükler de heceyle
Bir gece neler söyler şairin kalemine

Heceler sesle olur dikkat etmeli sese
Bir musiki sedası vermelidir herkese
Dikkat et yük olmasın bestelerken nefese
Bir gece neler söyler şairin kalemine

Kelimeler dans etsin kaleminin ucunda
Dile gelsin her yerde hatta bütün acunda
Daha güzel ses ara tenkitlere gocun da
Bir gece neler söyler şairin kalemine

Şiir yazayım diye yorma kendini boşa
Vakit saat gelince gelirler koşa koşa
Yakalarsan zamanı yazdığın gider hoşa
Bir gece neler söyler şairin kalemine

Ötelerden ses gelir durma haydi yaz diye
Al kalemi eline durursun daha niye
Öyle yaz ki ses gitsin Fuzylî'yle Bâkî'ye
Bir gece neler söyler şairin kalemine

Haddini bil şaşırma ne oldum deme sakın
Şiir kölen değildir sen edebini takın
Saygı duyarsan eğer olur o sana yakın
Bir gece neler söyler şairin kalemine

Şiir güzel olursa çiçek açan bahardır
Muhatabı farklıdır bazen de nazlı yârdir
Sessizliğin içinde nice gözyaşı vardır
Bir gece neler söyler şairin kalemine

Şair yazar sevinci bazı zaman da gamı
Saygıya layık elbet güzel sözün tamamı
Bu kadar sohbet yeter bırakasın yakamı
Bir gece neler söyler şairin kalemine

Mevlüt EŞGÜNOĞLU