Bak,
şişiyor yine, gecenin karnı,
doğar birazdan galiba güneş,
sağanak bir aydınlık süzülür
saçlarımıza ufuklardan,
kendi nedenine sevinecek herkes,
ışığa çiçekler, oyuna çocuklar,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Evet,
düşünürken ölümü...yalnız hissetmemek kendini,
az da olsa Kitaro'nun ağıtlarıyla.... teşekkürler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta