Geceyle monolog Şiiri - Bilal Yaşar

Bak,
şişiyor yine, gecenin karnı,
doğar birazdan galiba güneş,
sağanak bir aydınlık süzülür
saçlarımıza ufuklardan,
kendi nedenine sevinecek herkes,
ışığa çiçekler, oyuna çocuklar,
doyacak en başta,

Bak,
Şişiyor yine gecenin karnı,
Kederli yalnızlığıma adanan Bir ağıt yukseliyor Kitaro'nun sesinden.
Ve bir şiir daha yaşlanıyorum nedense,
Oysa, anlatacak bir hikayem olmalı
şu yangın mağduru Lice'de,
Bir avuç su dökebilmeli bağrına
analarının, saçlarına kızlarının...
..............
..............

Ölmek,
ürpertiyor genç bedenimi,
henüz çok erken,hazır değilim,
korkum, bir ömür sıkıcı cennet değil,
nalına, bir çivi çakamamak hayatın.
............
............

Büyük harflerle bağırıyorum.
NE İÇİN?
doğdu... yaşadı... ve öldü.
KİMDİ O?
bilmiyoruz.

Lice / 2006