Geceyle Gelen Şiiri - Ahmet Tevfik Ozan

Karanlık, yatağımda bir beyaz çiçek gibi
Uzandı, uzanacak gönlümün baharına..
Ki; karanlık bir yeşil elbiseye bürünmüş
Atıldı, atılacak güneşin kucağına..

İnler gibi derinden, perdeler parça parça
Bir kartal pençesinde karanlık ağarmakta
Sular durgun ve sessiz.. ağaçlarda hiç ses yok
Dudağım üç hecenin hasretiyle yanmakta...

Çamlar ruhumda diken... çamlar kulağımda ses
Erimek istiyorum ağzında nefes nefes
Ey taşları eriten cehennemler rüzgarı
N’olursun benim için birazda Güney’den es!

Yalnızlık, aşk sıçrattı kardan ak ellerime
Ben artık karanlıktan aşk bekleyen seyyahım
Yolları tesbih gibi gönlüme düğümledim
Ve her yolun başına bir yeşil peri saldım...

Varsın yollar uzasın, üst üste düğümlensin
Varsın hasret ağacı, gün be gün yeşillensin
Kalbim o uzun yolun bittiği yer değil mi
Varsın o yeşil peri, pınarlarda dinlensin! ...