Geceyle Düet Şiiri - Emrah Ayhan

gecedir
hatıralar arasından
eski bir şarkı eşlik eder geceye
içimde bir çocuk uyanır gülerek uykusundan
bir anne şefkatle bağrına basar çocuğu
bir şair çocukluğunu tutup iki elinin arasında
kıvranır durur karanlığın ortasında
gecedir
şair, sancılar içindedir
yine sen yürekli bir şiire gebedir
şiirin müsveddeleri mahremdir

gecedir
kanayan bir yaradır sensizlik
al yanakta kalan bir damla gözyaşıdır gidişin
düşüncemin dar boğazında
dalgalar çarparken zihnimin kayalıklarına
bir fırtınanın intiharında, İstanbul’un alaborasında
sığındığım bir gemidir gözlerin
güvertesi kirpiklerin

gecedir
gülen gözlerin aşkın geceyle düetidir
gecedir
saçlarında yıldızlar gözlerinden ışık dilenir
hafızamın duvarlarına tablolar çivilenir
en geniş tabloda gülümseyişin belirir

gecedir
özlemek acının siluetidir