vakit gece yarısı
sokak sessiz, evlerin ışıkları sönük
sokak lambaları yanıyor sadece o da kısık
gecenin soğukluğu kaldırımlara hâkim
kimsecikler yok ortalıkta ama kimsecikler
zifiri karanlık çökmüş evlerin damlarına
yıldızlar, parlaklığından utangaç bir hâlde
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta