Geceyle aydınlandım,gecelerde varım ben
Bir çocuk kadar günahsız değilken
Hayallerim.
Aşkın vasıtasını tahrip ederdi
duygularım.
Henüz yeniydim ben,
İkbal üzerinedüşlerim vardı.
Şiirler yazardım vuslat ihtivali,
gün ortasında.
toz pembeydi dünya
Seni görürdüm ben
güzelliklerde
gözlerimin gördükleriyle sınırlı sanardım
Kainat denen umanı
zevkten başka hazzın oldugunu
bilmedigim günlerde ben..
Geceyle tanıştım
derindi geceler
alabildiğince.
Karanlıgın sonsuzlugunu
Keşfetim,
Gecenin koynunda büyürken ben..
evrende bir zerre olan cismim
devleşti gecelerde
ötelerin ötesini hissettim
İşe yaramayan gözlerimi
devre dışı bıraktım gecelerde
ruhumla görmeye alıştım
Uzaklar yakınlaştı gönlümce
Karanlıgın sonsuzlugunca hayallerim oldu.
Tüm sevdiklerim benimleydi
Kaprissiz,ihtirassız
ve bir resim kadar itaatkar
ışıga düşman degildim ama...
Güneşin aydınlıgında görülenler
Herkesin gördüğüydü
farklığı gecenin aydınlıgında buldum
geceyle aydınlandım, geceyle varım ben.
Kayıt Tarihi : 19.11.2005 00:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

mükemmel bir şiir okudum...
saygıyla, selamlar
TÜM YORUMLAR (1)