Geceyim Şiiri - Scs Ba

Bu bir itiraf olmalı.
Yalnız kimseye söyleme aşkım.
Çünkü benim bile haberim yok...

Neden geceler biliyor musun?
Geceler hep benim...
Ama en doğrusu belki
Ben geceyim...

Ben karanlığım;

Güzellikleri ve çirkinlikleri örten
En dinlendiğin zaman uykularınla.

Ben yaşayamadığını yaşatabilen rüyalarında.
Ben senin, sen gibi olduğun özelinim aslında...

Ben geceyim bir tanem yıldızlar kadar umut,
Uzağı kadar hayal edebildiğin güzellik...

Ben geceyim...
Örtündüğün kadar sıcak tenine.

Ay kadar gizemli dururum içinde,
Bir o kadar sinirlendiğin karanlığı bozan aydınlık..

Ben sarhoşum gölgesiz bu zamanın en klişeleşmişinde.
Saklamaya hacet duymayan savsaklığını
Yaşanacakların pençesinde...

Ben geceyim aşkım
İlklerin yaşandığı
O son gece...

Kadehlerin yeni bir başlangıca demir attığı,
Umutların koyu sisleri aştığı,

İlk neşem,
İlk hayal kırıklığım,
İlk kalp ağrımın yaşandığı...

Ben o geceyim güzel dizlim,
Ben ki gecesi dizlerinde olanım.

Yorulası bencilliğini gecenin kelimelerinde hatırlatan.
Nemini gözlerimin içinde derinden duyanım aslında.

Filizlerin yeşerdiği yerde umutsuzlukları,
Umutların gülümsediği ifadelerdeki ağlayışıyım aşkımın...

Ben geceyim uğur böceğim.
Şansını sana adamış,
Ama şansı hiç olmamış...

Ben geceyim bir tanem...
Aslında her şeye rağmen sen olanım...

Ben geceyim...

Sen biliyorsun aslında
Ben gece olmayı umut edenim içten içe...