Bugece; ilk buluştuğumuz sahile gittim...
Uzandım kumsala; uzun, uzun gökyüzünü seyrettim...
Sonra sahil boyu yürüdüm biraz, senden bir iz aradım...
Anılar canlandı gözümde; efkarlandım bir cigara sardım...
Biliyorum çare değil sensizliğime; fakat yinede bir teselli işte;
Nefes, nefes seni; çekiyorum ciğerlerime;
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta