Bugece; ilk buluştuğumuz sahile gittim...
Uzandım kumsala; uzun, uzun gökyüzünü seyrettim...
Sonra sahil boyu yürüdüm biraz, senden bir iz aradım...
Anılar canlandı gözümde; efkarlandım bir cigara sardım...
Biliyorum çare değil sensizliğime; fakat yinede bir teselli işte;
Nefes, nefes seni; çekiyorum ciğerlerime;
Gitgide artıyor kederim, ne bileyim; bu gece bir tuhaf, bir beterim!...
Denize girdiğin yerden; bir avuç su alıp içtim!...
Sana olan susuzluğum geçsin diye;
Fakat nafile; daha beter yanıyor içim...
Yangınlardayım; niye yoksun, niye?
Hasretinden güneşlendiğin yerdeki kum tanelerini avuçlayıp kokladım...
Rüzgâr da getirmiyor kokunu, iyiden iyiye; darlandım...
Dalgalar hırçın, deniz hüzün kokuyor... Şafak söküyor, güneş yeniden doğuyor...
Sabah olmuş; farkında değilim...
Geceyi; sana yazdım; sevgilim!...
25.12.2019
İsmet ÜLKER
Kayıt Tarihi : 27.12.2020 14:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
__Derin mevzu__
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!