Geceyi Sana Yazdım Şiiri - Özgür Karataş

Zamanında kaybolmuş bir yerden sana uzanıyor ellerim geceyi ' sana ' yazdım dün gece. Oysa yarın erken kalkacaktım. Göğsünde dikenleri taşıyan rüzgarların saçlarını yıkayacaktım gözyaşlarımla. Geceden söz vermiştim kendime sabah ilk işim resmini öpmek olacaktı başucumdaki. Hiç Uyumamalıydım aslında kendi kendime söz vermiştim bütün gece resminle dertleşecektim beceremedim yine tutamadım sözümü uykusuzluk ağır bastı bilmek kaç gün oldu uykusuz. Kirpiklerim, uykuya hazırdı dünden. Ama ben seni düşündüm dayanabildiğim son ana kadar yıldızların siyahı giyindiği gecenin dar vakitlerde. Bütün yorgunluğuma uykusuzluğuma, sensizliğime rağmen ben yinede geceyi ' sana ' yazdım dün gece. Yüreğimi kalem bilip sevdamı bıraktım mürekkebin sıcak koynuna. Yüreğimin lügatindeki tüm kelimelerimle bir bir seni anlatmaya çalıştım. Biraz öncede dedim ya sultanım dün gece ben geceyi ' sana ' yazdım,yazdıkça hayalin doluyordu düşlerim odam sen kokuyordum her taraf burama buram saçların kokuyordu. Dur durak bilmiyordu kalbim. Kalemin ucundan mürekkep değil bembeyaz yüreğinin mavi denizlerine ' ben ' akıyordum sanki...

Bilirsin, ellerim küçüktür benim. Küçük ellerime düşleri giydirip yüreğinin resmini çizdim gökyüzüne. Alnındaki ince cizgileri işledim bulutların narin gözlerine.. oysa ne çokisterdim bütün dünyaya haykırmayı sevdamı bütün yıldızlara tek tek ismini kazımayı tutmayı güneşim kulağından gökyüzne boydan boya ismini kazımayı. Hep söylüyorum ya sultanım dün gece ben geceyi sana yazdım

Geceyi sana yazdığımda sen uyuyordun, ağaçlar kuş gibi gülüyordu gönül bahçelerimde, yıldızlar çoktan taç yapmıştı saçlarına. Yanı başında iki melek hayran hayran sana bakıyorlardı. Kalbimi, gönderdim sana yıldızların arasından, öyle güzel uyuyordun ki ruhum daha ilk girdi anda odana kaskatı kesilmişti daha o anda Önünde eğilip yüreğinin soluk alışını izledim. Öyle duruydu ki gözlerin, öyle ılıktı ki nefesin; senden habersiz her nefes alışında nice yetim kırlangıçlar sıcak iklimlere kanatlanıyordu Yağmurun toprağa düşerken nabzı atmıyordu..Çünkü sen uyuyordun.Sen hulyalarda Cenneti soluyor ve huzur şehirlerini bulutların üzerinde izliyordun..Hiçbir sey bu güzelliği bozmamalıydı doğmamalıydı güneş diye düşündüm ruhum hemen yanı başındayken ben geceyi sana yazıyordum.