Penceremde ışık vermeyen bir Ay,
Onun suçu değil...
Öylesine yıpratmış ki onu bu hayat..
Öylesine yalnız ki orada..
Karanlık bir bulut parçası bile önüne geçip,
Alay ediyor onunla..
Ama dimdik,yılmadan bekliyor tüm geceyi...
Yıpranmışta olsa bekliyor...
Sönük ama bir o kadar şerefli,
Hala gökyüzünün tek hakimi..
Ankara fark etmiyor onu,
Kimse sormuyor ona mutlu musun diye,
Yinede bekliyor Ankara'yı,
Yalnız ve unutulmuş olarak....
Taa ki sabaha teslim olana kadar.
Kayıt Tarihi : 16.3.2006 16:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)