Geceyi Maviye Çalıyor Düşlerim

Derinlere dalıyorum,
Saatte yüz kilometre.
Geçiyor hızla hayaller,
Süzülerek buğulu camların ardından.
Yalnız bir yıldız gülümsüyor tepelerden.
Maviye boyuyorum zifiri karanlıkta,
Kararan gök kubbenin yüzünü.

Kar yağıyor düşlerin ikileminde,
Çamların cılız kollarına.
Direniyor körpe bir ağaç,
Kalpsiz sokakların eteğine.
Yaşlı bir adam,
Donmak üzere..

Kabına sığmıyor yüreğim.
Resimler çiziyor renk renk,
Giderek yayılan havai fişekleri.
Çocuk sesleri, atlıkarınca..
Uyuşuk hayalperest saatler..
Geçip gidiyor sığ bir denizin,
Saygısız köpükleri üzerinde yüzerek.
Alışıyor gözlerim,
Karanlığın geleceksiz kıpırtılarına...

Derinlere dalıyorum....
Aylar, yıllar giriyor düşlerime.
Bazen ileri, bazen geri.
Çocukluğumun bayramları,
Kırmızı tafta elbisem,
Ve odun taşıyan minik eller..
Bir dağ köyü, öğrencilerim...
Sonra yakalanıyor umutlar.

Bir çiğ damlası düşüyor,
Yalnız yaşayan kır çiçeğinin yapraklarına.
Kekik kokusu...
Toprak kokusu...
Fidan dağıtıyor demet demet
Yeşilsever, masum, çocuksu...
Toprak yüzü görmeyen ellere...
Erken adımlar düşüyor,
Denizin engin ruhlu sularına...

Derinlere dalıyorum...
Kar yağıyor kaldırım taşlarına.
Kırmızı kumaşa tosluyor,
Dev boynuzlu bir boğa.
Fırlatınca matadoru havalara,
Kaldırım taşları sökülüyor,
Yol boyunca....

Ne güzel şeydir,
Gülümseyerek bakabilmek,
Gökkuşağının yedi rengine.
Başım mı dönüyor ne,
Dalarken gökyüzünün maviliğine.
Tutuklanıyor gecenin güneşi,
Paslı saatlerden kelepçelerle.
Sonra yıldızlardan bir perde,
Gülümsüyor gökyüzünün,
Karanlık ateşine,
Parıltılı bir mecburiyetle...

'Dur' diyor düşlerim gecelere.
Parkta, sokakta yatmıyor çocuklar.
Geceyi maviye boyuyorum.
Deniz şeffaf, deniz saydam, cam gibi.
Bahçemde nesli tükenmeyen,
Ağaçlar yükseliyor boy boy.
Büyüdükçe büyüyor yağmur ormanları.

Bir ressam geceyi boyuyor tuvalinde,
Karanlığa mavi çalıyor..