Geceyi Kirletirken Elleriniz

Düşerken kaldırmaz ya! İnsan, insanı.
O zaman başlar
sevgiden kalelerin yıkılma anı.
Sadakat vurulurken en ölümcül yerinden.
Güven parçalanır tutunduğu yürekten.
Kanar, can yanar gözüm, can kanar.
Direngenliği umuda duran masumiyetlerin.
Pususuna sinmiş bekleyen.
Kalleş bir celladının gölgesi gezinir,
el değmemiş erdemlerin üstünden.

Gecenin zifir karanlığında,
İzi kalır kirli ellerin.
Söndüremez ateşini hiç bir sel, bu yangın yerinin.
Su tutuşur ömrüm, su yanar.