Geceyi Karanlık Sarar.

..ve
düşlerim
inat rüyalarıma
ansızın
özlemlerim bulaşıyor
bir gece yarısına
aylar olmuş
ayın parıltısında
gölgesi düşüyor
yıldızların
sevincim kadar parlak
yeryüzü
ve karanlık içre
bir nehir ki ruhum
geceyle birlik akıyor
seni bulmaya
sende durmaya
yoğunca bir istek
(buluşacağız birazdan)
bir dağın yamacı
yayılıyor aramızda
bu bir ilk
bu bir son
bu sonsuz
ve baştan sona
rüzgarda titrek bir ot
gölgesi kırık bir dal
gözü terk eylemiş
acımsı bir damla
kanatsız bir çırpınış
o gelmez adımlarına
umutsuzluk doluyor
yoksun
şuursuz bekleyişlerime
gelmiyorsun
ve gece ilerliyor
karanlığın yüreğine
bir an
bir rüya
hem beraberiz
hem değiliz
düşünüyorum
bağrında gecenin
ve hissediyorum
varsın işte
yanımda değilsin evet
yakınımda bir yerlerde
az ötemde belki de
oradasın
oradasın biliyorum
bütün yollarda gözlerim
ki gerçek lığın kapısından
birazdan çıkıp geleceksin
yağacak yağmura
kurak bir toprağın
susadığı gibi
ayların yüzünü yasladığı
hasretin büyüklüğünde
sarılacağım endamına
uyandığım bu sığ
bu denli
huzursuz uykular olmazsa.
..nicedir umutsuz
ve ışığı sönmüş
bir güneş
ve toprağı yitik
bir yağmur misali
geleceğine beklerdim
beklerdim hep! ..gelmezdin...