Geceyi Durdurun Şiiri - Suna Doğanay

Durdurun geceyi ey komşular
Eliniz, vicdanı susmayan eliniz,
Düşmesin kırmızı bisikletin yenik saçlarına.
Siz ki, saf doğmuştunuz geçici heveslere
Ağlayarak,
Yardıma muhtaç gelmiştiniz.
Merhamet nerede saklı?
Şimdi yakıyorsunuz ormanları
Sıkıyorsunuz kovanları rasgele

Bir yıldız sönecekmiş
Bir gül koparılacakmış dalından,
Duymazsınız.
Tırmanın en üst basamağına merdivenin
Alçaklarda uçamazsınız.

Kötülük içinize nereden geldi,
Hangi kökten, hangi tohumdan,
Rüzgârınızı çalan kim,
Kim çaldı umutlarınızı,
Kim yaktı içinizdeki ateşi?

Geceyi durdurun ey komşular.
Geceyi susturun.
Yıkanın en duru derinliğinde okyanusun
Arınıp, çalkalansın yüreğiniz barışla.