Gecenin karanlığındayım
Gün ışığı istiyorum
Biliyorum
Güneşten çok uzaktayım
Olsun diyorum
Israrla aydınlığı bekliyorum
Ay ışığındayım
Ay ışığını veren Allahım
Gün ışığını da verir diyorum
Ümitle bekliyorum
Gece çok soğuk üşüyorum
Yorgana gömülüyorum
Uyur uyanık haldeyim
Direniyorum
Galiba uyuyorum
Bakıyorum
Gökyüzünde ışıl ışıl bir evren
Aynalar koymuşlar resmen
İşte bu diyorum
Gündüzden vazgeçiyorum
Olmasaydı gecem
Gündüzüm de olmazdı diyorum
Aşırı bir soğuktayım
Har ateşe savruluyorum
Göğsümü ısıtırken
Sırtımdan donuyorum
Sonra sırtımı ısıtıyorum
Birden kendime bakıyorum
Ben dünya olmuşum
Durmadan dönüyorum
Düşündükçe kendime kızıyorum
Güneşin suçu ne ki diyorum
Kendime geliyorum
Karışma Allahın işine diyorum
Rüyadan uyanıyorum
Farkı farkediyorum
Gündüzdeyim
Artık gündüze teslim olan
Geceyi de seviyorum...
Nisan 2016
Bülent ArkanKayıt Tarihi : 2.4.2016 01:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir zamanlar,
Küçücük olan yüreğimde,
Kocaman sevinçlerim ve koca koca heyecanlarım vardı benim...
Şimdi ise,
Kocaman bedenimde, küçücük bir sevinç kırıntısı ve heyecan arar oldum, gecelerde…
İnandığımdır!
Aşkın gölgesinde yaşayanlarda, bir duygu fırtınasıdır her gece…
Dilerim;
Gecelerin ay ışığıyla taçlansın,
Hüznün gölgesi düşmesin sevinçlerine…
Ve…
Bu da çok güzeldi…
Nicelerine inşaAllah…
Sevgilerimle…
Sizin bu duyarlılıkla ve felsefik yaklaşımlarla yazdığınız şiirlerinizi okumayı çok seviyorum... Her seferinde bir şey daha öğreniyorum, bana çok şey katıyorsunuz...
Yüreğinize, kaleminize sağlık Bülent Bey.... Sayglarımla....
Güneşin suçu ne ki diyorum
Kendime geliyorum
Karışma Allahın işine diyorum
Rüyadan uyanıyorum
Farkı farkediyorum
Gündüzdeyim
Artık gündüzünü bekleyen
Geceyi de seviyorum...
Yüreğinizden kopup gelen bu güzel duygulara katılmamak ne mümkün sevgili dosta saygılarımla
TÜM YORUMLAR (8)