Babam, köyde Çobanların en iyisiydi!
Eliyle sulardı koca sürüyü.
Ne Toklu,
ne Seyis
ne Çebiş,
Kurda, Kuşa yem olmadı hiç!
Yazın, sırtını yamaca verip uyur,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
öykü tadında nefis bir anlatım..
anlam derinliği olan duygulu anlaşılır harika bir şiir okumanın hazzını tadım kaleminiz susmasın var olsun kutluyorum
Yüreğin bir yerinde bir sevda motifi varsa orada yaşam ve baba kimliği iç içe geçmiştir çokça çünkü o kimlik bilinir/bilinmez nice olguların imge düşürülüşüdür ömürlere, diyerek kutluyor, saygılar sunuyorum...
Böyle anlat dersen anlatamaz., böyle yaz dersen yazamaz ama çoğu çocukların gözünde babalarının efsaneye bürünmüş hayalleri dolaşır...
Kaleminize., şiir yüreğinize sağlık sayın Haydar Metin...
Her zamanki gibi,şiir tadındaydı.Kutlarım.Şükranlarımla.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta